Hongarije

Een bordje eten voor drie euro.
Ik kom aan in een verlaten kloosterachtig centrum (grote houten poort). Een dik tapijt van gele bladeren bedekt de bolle keien. Behalve de portierster is het centrum totaal verlaten want het is Aller Heiligen. Mijn bed, zestig centimeter breed, past net in het kamertje. Er is een bibliotheek stampvol jaargangen National Geographic. Het meubilair dateert uit de jaren zeventig, bruine banken met canvas kussens. Mijn ateliertje met verwarming ligt achter op het terrein. Het is altijd een beetje eenzaam in het begin. In het restaurant buiten de poort zijn er eerpels, pasta, kool, brood en worst voor lunch en avondeten. Ik bedank de serveerster hartelijk in het Chinees. Buitenlands is buitenlands, nietwaar?