's Avonds laat is de knoop doorgehakt: de expositie duurt 1 maand ipv. 1 dag. Tijdens het bezoek aan het atelier van een beeldhouwer met bronzen beelden, een rond bed en een gitaar zie ik hoe een échte kunstenaar leeft. Hij heeft een Ferrari in zijn showroom staan. Voor we naar SanBao terugvliegen nemen we een copieus ontbijt: gebakken kippenpoten, lauwe soep, vleesjes in gelei, zoete krullen met honing, plakkerig amandelspul, deegballen met niks, gestoomde groente, alles geserveerd op Chinees boerenbont. Het restaurant is een voormalige hoerentent met rood-zwart gelakt houtsnijwerk met plastic bootjes als aparte eetplekjes. De gordijntjes kan je sluiten. Aan het plafond hangt plastic gebladerte. Hoewel ochtend is het binnen pikdonker. Naast me zit het meisje dat gisteren leuk op dat ronde bed van die beeldhouwer zat. Nu duikt ze achter haar mobiel. Per luxetaxi gaan we naar het vliegveld. Wat een leven.
Ps. Gisteren liepen er, bij de zweet-ervaring waar de herten waren, ook wolven los. Plotseling moesten de herten achter een hek. Het is vast eerder erg fout gegaan.
Ferrari in zijn atelier.
Artikel in de krant en ja, je leest het goed! Mijn naam is ergens erin te vinden.
Ontbijtgelegenheid in Guangzhou.
Ook nog een modeshow gelopen.
No comments:
Post a Comment