6 March 2018

De laatste dagen, Eux 2018

Vannacht klonk er geluid of er iemand een boterham aan het eten was. Bij daglicht bleek mijn rugzak opgevreten door de rat. Een jaar geleden plantte ik in Amsterdam een Flamboyant zaadje en het hield stand in de kou. Nu staat het hier in de aarde en over vijf jaar staat er een boom met felrode bloemen. De maan vannacht is als een lamp, zo helder. Je kunt er de krant bij lezen. Dat is niet altijd zo, soms zie je geen hand voor ogen.
Toffe kleren draag ik hier niet. Afgedankte kleren van 20 jaar terug voldoen. Ze ruiken een beetje muf maar je schud het uit en niemand merkt iets (denk ik). Handdoek? Een lapje is genoeg. Toiletspullen? Niet nodig. We gaan morgen terug met een rugzakje alsof we met de bus zijn gekomen en elke keer weer weemoedig gestemd. 

No comments:

Post a Comment